نمی دانم

.

نمی دانم چرا گل ها رنگ و آب جوانی را از دست داده اند.

حالا دیگر حتی درختان هم از ریختن برگ و بار زندگی به خود می لرزند.

غروب گرفته است و غم انگیز

دیگر از خطوط طلایی و نشاط بخش کنار افق خبری نیست

آن نقطه های سرخ و لکه های بنفش بر چهره ی شفق؛ مانند جرقه هایی در دودی غلیظ است.

نمی دانم اگر شاخه گلی نباشد و پرواز غمناک مرغابی در غروب؛

اگر دیگر ترانه ی شب های بارانی را نخوانی

چگونه سایه ام را بیابم؟

نمی دانم وقتی نیستی گریه آوای کیست...............